جلسه نهم آبان ، تصویب لایحه انقراض سلطنت قاجاریه ، که به مدت یکصد وپنجاه ویک سال قمری ( از سال ۱۱۹۳ تا ۱۳۴۴ قمری ) برکشورایران سلطنت کرده بودند. این موضوع برای تک تک قاجار، شکست بزرگی محسوب می شد وهمه قاجار، کم و بیش آینده مبهم و شاید تاریکی را برای خود متصوربودند. من و تمام اعضای خانواده ، واقعا نگران آینده بودیم . بدلیل اهمیت موضوع ، درادامه خلاصه ای ازاین جلسه تاریخی مجلس شورای ملی و مصوبات بعدی مجلس موسسان را عینا از کتاب آقای عبدالله مستوفی ، نقل قول می کنم : دراین جلسه پس از تلاش های فراوان موافقین و مخالفین ، بالاخره ماده ی واحده زیر با اکثریت هشتاد نفر از هشتاد و پنج نفر حاضردرجلسه ، تصویب شد
ماده واحده - «مجلس شورای ملی ، بنام سعادت ملت ، انقراض سلطنت قاجاریه را اعلام نموده ، حکومت موقتی را ، در حدود قانون اساسی و قوانین موضوعه مملکتی به شخص آقای رضاخان پهلوی واگذارمی نماید. تعیین حکومت قطعی موکول به نظرمجلس مؤسسان است ، که برای تغییر مواد ۳۶ و۳۷ و ۳۸ و ۴۰ متمم قانون اساسی ، تشکیل می شود.» دراین روز، پس از مخالفت هایی به قانونی نبودن تشکیل جلسه و..... آقای شیخ جلال نهاوندی گفت : راجع به دستور روز، ماده ی واحده ای از طرف عده زیادی ازوکلا با قید دو فوریت ، پیشنهاد شده است که جزو دستورشود. البته که مخالفتی نبود ، زیرا مخالفین خبری ازاین ماده نداشتند. پس ماده ی ساخته و پرداخته فوق الذکر، قرائت شد
مدرس گفت : اخطار قانونی دارم ... خلاف قانون اساسی است ... و ازجا برخاست و در حال خروج اضافه کرد : صد هزار رأی هم بدهید ، خلاف قانون است. به هرحال مدرس حاضر نشد در حضور او دراین باب بحث شود و قبلاً خارج شده بود. مخالفین دیگر آقای تقی زاده، آقای حسین علاء، آقای دکترمصدق و حاجی میرزا یحیی دولت آبادی بودند که هریک درمخالفت با این ماده ی واحده صحبت کردند
آقای دکترمحمد مصدق برخاست اولاً قرآنی از بغل بیرون آورده ، ازحضار تقاضا کرد، با احترام قرآن همگی برخاستند. آقای دکتر، بعد ازادای شهادتین، وقسم خوردن به قرآن ، که درحرفهای خود جز خیرو صلاح ملت، غرضی ندارند ... و به عادت خود رک و راست گفت : مقصود آقایان سلطنت رضاخان پهلوی است . اگراین آقا شاه شود و شاهِ قانونی باشد ، دیگر نمی تواند از وجود فعال خود ، خیرهائیکه همگی از او منتظریم به کشور برساند. کارش منحصربه تعیین رئیس الوزراء خواهد بود و بس . واگر بخواهد فعالیتهای خود را در آبادی کشور بکار اندازد، مجبور خواهد شد برخلاف قانون اساسی درهمه کارها مداخله کند و این استبداد خواهد شد ، وهردو جانب قضیه برای کشور مضر خواهد بود ، و آخر الامر به مخالفت این کار با قانون اساسی رسیده و... پس از این نطق، او هم از مجلس خارج شد
به هر حال در همین جلسه، این ماده واحده با اکثریت مطلق تصویب شد و مجلس مؤسسان نیز در روز یکشنبه ۱۵ آذر ماه ۱۳۰۴ شمسی، افتتاح شد. و مقارن ظهر روز۲۲ آذر، رئیس مجلس مؤسسان، ختم این مجلس را نیز اعلام داشت. مجلس مؤسسان مجموعاً در پنج جلسه مواد ۳۶ و ۳۷ و ۳۸ و ۴۰ قانون اساسی را به شکل زیر تغییر داد
اصل ۳۶ - سلطنت مشروطه ی ایران، از طرف ملت، بوسیله ی مجلس مؤسسان، به شخص اعلیحضرت شاهنشاه رضا شاه پهلوی تفویض شده و دراعقاب ایشان، نسلا بعد نسل، برقرار خواهد بود
اصل ۳۷ - ولایتعهد با پسربزرگ پادشاه ، که مادرش ایرانی الاصل باشد ، خواهد بود. در صورتیکه پادشاه اولاد ذکور نداشته باشد، تعیین ولیعهد ، برحسب پیشنهاد شاه ، و تصویب مجلس شورای ملی بعمل خواهد آمد ، مشروط برآنکه ، آن ولیعهد از خانواده ی قاجار نباشد. درموقعی که فرزند ذکور برای پادشاه بوجود آمد، حقاً ولایت عهد با او خواهد بود
اصل ۳۸ - درموقع انتقال سلطنت ، ولیعهد وقتی می تواند شخصاً امرسلطنت را متصدی شود ، که دارای بیست سال شمسی باشد. اگر به این سن نرسیده باشد ، نایب السلطنه ،غیر از خانواده ی قاجار، از طرف مجلس شورای ملی، برای او انتخاب خواهد شد
اصل ۴۰ - همینطور، شخصی که به نیابت سلطنت منتخب می شود ، نمی تواند متصدی امر شود، مگر اینکه قسم مزبور فوق را یاد نموده باشد و اصل ۳۶ و ۳۷ و ۳۸ و ۴۰ قانون اساسی قدیم را منسوخ و ملغی نمود
چند روز بعد، روزی برای جلوس پادشاه پهلوی تعیین شد. دراین روز، تمام واحد های اداری و جنگی و ایلی و طایفه ای کل کشور، نمایندگی برای این سلام جلوس ، که در طالار تخت مرمرمنقعد شد ، حاضربودند. خطبه ی سلام را آقای محمد حسن خان ادیب ، ادیب الدوله ، خواند ولی تاج گذاری رسمی را به روز۴ اردبیهشت ۱۳۰۵ موکول کردند